bütün varlıklar mutsuzdur; ama ne kadarı bunu bilir?
Mutsuzluk bilinci, bir can çekişme aritmetiğinde ya da devasızlık sicilinde boy
göstermeyecek kadar vahim bir hastalıktır. Cehennemin itibarını düşürür ve
zamanın mezbahalarını kır şiirlerine çevirir. Hangi günahı işledin de doğdun?
Hangi suçu işledin de varsın? Acın da kaderin gibi sebepsiz. Hakikaten acı
çekmek, nedenselliği bahane göstermeden dertlerin istilasını kabul etmektir;
çılgın tabiatın bir lütfu gibi, negatif mucize gibi... Zamanın cümlesinde,
insanlar virgüller gibi yer alırlar; sense, onu durdurmak için, nokta olarak
hareketsizleştin.
