Gizlice en çok korkulan şey hep gerçekleşir sonunda.
Yazıyorum: Ey, sen, acı.
Peki sonra?
Bütün gerekli olan biraz cesaret.
Acı ne kadar ortaya çıkar ve kesinleşirse, yaşama içgüdüsü o kadar ağır basıyor
ve intihar düşüncesi zayıflıyor.
Kolay sanmıştım ilk düşündüğümde.
Zayıf kadınlar yapmıştı bu işi.
Alçakgönüllülük istiyor, kendini beğenmişlik değil.
Tiksiniyorum bütün bunlardan.
Sözler değil.
Eylem.
Artık yazmayacağım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder